Στην ζωή υπάρχουν πολλά πράγματα που με έχουν συγκινήσει. Αυτά που με πυροδοτούν με
ακραία ένταση είναι εκείνα που οδηγούν τους ανθρώπους στην κόψη του ξυραφιού. Σε
εκείνο το σημείο δηλαδή που η έξοδος από αυτό οδηγεί μόνο σε βαθύ και αβάσταχτο πόνο.
Από τον Ιανουάριο του 2017 στην ενότητα “ἐπὶ ξυροῦ ἀκμῆς”, καταπιάνομαι με τον
άνθρωπο σε κρίσιμες καταστάσεις και ακραίες συνθήκες. Χρησιμοποιώ αποκλειστικά
κόκκινο μελάνι, ακουμπώντας σε χαρτί το αιμάσσον αποτύπωμα του πόνου των ηρώων
μου συχνά με ενστικτώδεις χειρονομίες.
Τα «Αποτυπώματα ΙV, II, III,VIII, VII », αποτελούν το ματωμένο ίχνος του πόνου της
γυναικείας ύπαρξης, είναι μέρος από δέκα έργα τα οποία εμπνεύστηκα από τις γυναίκες
του P.A. Renoir και εκτέθηκαν πρώτη φορά στην Larnaca Biennale 2018.
Οι γυναίκες μου δεν είναι ευτυχισμένες. Αποκρύπτουν θηλυκότητα και δυναμισμό,
εγκλωβισμένες στην ανημπόρια να αντιδράσουν σε ένα πατριαρχικό κοινωνικό σύστημα.

Γεωργία Καραμπέλου
Η Γεωργία Καραμπέλου ανακαλύπτει την ζωγραφική παράλληλα με την εργασία της και
μαθητεύει στο πλάι σημαντικών καλλιτεχνών. Στη συνέχεια σπουδάζει στην σχολή Καλών
Τεχνών της Τήνου διερευνώντας το υλικό του μαρμάρου ως ένα νέο μέσο για να
αποτυπώσει τις εμπνεύσεις της. Ατομικές και ομαδικές εκθέσεις συμπληρώνουν την
έντονη δράση της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με τελευταία αυτή της συμμετοχής της
στην Larnaca Biennale 2018.
Στο πιο πρόσφατο έργο της με τον τίτλο “ἐπὶ ξυροῦ ἀκμῆς”, μελετάει την ανθρώπινη
εμπλοκή σε κρίσιμες καταστάσεις και ακραίες συνθήκες και αναζητά την απελευθέρωση
από αυτές. προκειμένου να υλοποιήσει τις ιδέες της, εφαρμόζει χρώμα μέσα από
ενστικτώδεις χειρονομίες, χρησιμοποιώντας μια μονοχρωματική κόκκινη παλέτα με
συγκλονιστική οξύτητα, για να μας κάνει να αντιδράσουμε διανοητικά και σωματικά,
καταφέρνοντας έτσι να προσεγγίσουμε τη λεπτή και φευγαλέα πτυχή του αντικειμένου της.