Mέρη του γυναικείου σώματος εντάσσονται σε ένα ιδιότυπο εικαστικό περιβάλλον και μαρτυρούν τη σύνθλιψη που αυτό υφίσταται, συνθέτοντας παράλληλα μια νέα οντότητα, που μιλά για το όνειρο, τον έρωτα, την ομορφιά, την επιθυμία: για τον «χαμένο παράδεισο». Η τεχνική του κολλάζ, διαγράφει συμβολικά αυτή τη διπλή κίνηση, τραυματισμού και επούλωσης, με το ψαλίδι (τεμαχισμός σώματος / αντικειμενοποίηση) και την κόλλα (τοποθέτηση μέρους σώματος σε νέο περιβάλλον με αναγεννητική, αναπλαστική δύναμη).

Μάριον Εμμανουέλα Μανιού
Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία και Πολιτιστική Διαχείριση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κι έλαβε τον μεταπτυχιακό της τίτλο στην Ιστορία & Φιλοσοφία Επιστημών (ΕΚΠΑ).

To Δεκέμβριο του 2019, συμμετείχε στο διεθνές καλλιτεχνικό φεστιβάλ «ΞΟΥΘ Festival» (Artens) και επιμελήθηκε την εικαστική έκθεση του Αντώνη Μάρου με τίτλο «Οι Κανόνες» (Μουσείο Τσιτσάνη). Έχει επιμεληθεί τις εικαστικές performances «Haptic Vision» (2014) και «Material Returned» (2016) που πραγματοποιήθηκαν στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Μεταξύ άλλων έχει επιμεληθεί κείμενα βιβλίων, εκθέσεων και εικαστικών καταλόγων. Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά (The Books’ Journal, Κουκούτσι, Μανδραγόρας κ.α.), ενώ η διασκευή της στο έργο «Η Νύχτα μόλις πριν από τα Δάση» του B. Μ. Κoltes, παρουσιάστηκε το 2015 στο Εθνικό Θέατρο. Εργάζεται στο Μουσείο Ηρακλειδών ως διοργανώτρια πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.